کمون پاریس ، تنها به پاریس مربوط نمی‌شود.

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Twitter

Google

Yahoo

Delicious

بالاترین

دنباله

[2011-06-08]   [ همنشين بهار]

 

همنشين بهار

 

 ۳۷ سال پیش از آنکه دشمنان مشروطه و امثال کلنل لیاخوف فرمانده بریگاد قزاق، مجلس شورای ملی و مدرسه سپهسالار را به توپ ببندند و ملک المتکلمین و میرزا جهانگیرخان صور اسرافیل و ملا علی قاضی ارداقی را در باغشاه پس از شکنجه در برابر محمدعلی شاه به خاک و خون بکشند، زلزله مهیبی در فرانسه روی داد که پس لرزه هایش هنوز هم دارد عمل می‌کند...

منظورم از آن زلزله، کمون پاریس la commune de paris  است که طلایه دار انقلاب اجتماعی درقرن نوزدهم محسوب می‌شود.

 ***

کمون پاریس که ارزش والایش در موجودیت و عمل آن نهفته است، تنها به سال ۱۸۷۱ میلادی و به پاریس مربوط نیست. ایده آل‌هایش زنده است و کسانیکه امیدها و اعمال خود را در خدمت رهایی بشر گذرانده اند، چشم از آن تجربه بر نمی‌گیرند.

 

کمون پاریس اگرچه شکست خورد و سرکوب شد و امثال امیل زولا Emile Zola  و گوستاو فلوبر Gustaue Flaubert  و ژرژسان George Sand  از آن فاصله گرفتند و ویکتورهوگو نیز جز اشارات کوتاهی در رمان «نود و سه» Quatrevingt-Treize  و شعری که در کتاب «سال وحشت‌زا» سُرود (Sur une barricade)، چندان با آن راه نیآمد، اما در روند تاریخ موثر بوده است.

 

من کوشیدم آن زلزله را که با به آتش کشیدن گیوتین جلوی مجسمه ولتر همراه بود، به تصویر کشم اما دانش ناچیزم نسبت به موضوع، عدم دسترسی به منابع مستقل، فقر امکانات و پیچ و خم های بازگذاری صدا و تصویر، دشواری های زیاد ایجاد نمود.

برای آماده سازی و ارائه این بحث شبهای زیادی تا صبح بیدار ماندم و بیش از ۲۰۰ ساعت وقت گذاشتم اما می‌دانم که گیر و پیچ بسیار دارد و نارسا است.

 

نگاهم به انسان و تاریخ و وجود، با نگرش مارکسیستی زاویه و فاصله دارد. داعیه انقلابیگری، یا روشنفکری و روشنگری هم ندارم. تنها می‌کوشم از رُخ یادمان ها غبار بزدایم و رنج و شکنج کسانی را که آزادی برایشان آرمان بود نه تجارت، به یاد آورم.

ای کاش کسانیکه برخلاف من به تاریخ معاصر جهان اشراف دارند به اینگونه مباحث که از زمان و مکان خودش عبور می‌کند می‌پرداختند، روایت های یکسویه را زیر نور می‌گرفتند و به «عقل نقاد تحلیل‌گر» بیش از «عشق نقال تجلیل‌گر» میدان می‌دادند.

***

ویدئوی کمون پاریس و ندانم کاری من

 

در ویدئو گفتار «کمون پاریس» (ویدئوی اول و پاراگراف اول) من اشتباه بزرگی کرده ام که مرگ عباس میرزا را همزمان کمون پاریس پنداشتم. نزدیک به ۴۰ سال پیش از کمون پاریس، عباس میرزا و فتحعلیشاه مرده بودند.

عباس میرزا سال ۱۸۳۳ میلادی (۱۲۴۹ هجری قمری) درگذشته است و کمون پاریس  سال ۱۸۷۱ میلادی اتفاق افتاد.

از این ندانم کاری صمیمانه پوزش می خواهم و امیدوارم مرا ببخشید.

با کمال احترام: همنشین بهار

 

بخش نخست

http://www.youtube.com/watch?v=9IV-8cRPleE

بخش دوّم

http://www.youtube.com/watch?v=RndVFGtT-zI&feature=related

بخش آخر

http://www.youtube.com/watch?v=3gbGvZT_h_A&feature=related

 

---

مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:

+ کمون پاریس ، تنها به پاریس مربوط نمی‌شود. 

+ نه زمان را دَرد ِ کسي، نه کسي را دَرد ِ زمان 

+ به جاي لعنت به تاريکي، شمعي بر افروز 

+ کجا شاهنامه آخرش خوش است؟ 

+ فلسطینی‌ها «یاسر عرفات» را با لگد بیرون می‌اندازند! 

+ چرا واقعيت را به دلخواه خويش آب و تاب می دهیم ؟ 

+ در سوگ شاهرخ مسکوب  

+ سانسورُِِ شاخ و دم ندارد 

+ گفت و شنود با نويسنده کتاب " نه زيستن ، نه مرگ " 

منبع:

نسخه‌ی چاپی ارسال اين مطلب به دوستان

---

[نظر دهید]    [تعداد نظرهای ثبت شده در پیوند با این مطلب: ] 

.

---