پيشنهاد گروه پنج و مذاكرات مستقيم با امريكا

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook

Twitter

Google

Yahoo

Delicious

بالاترین

دنباله

[2006-06-06]   [ کورش زعیم]

مصاحبه رادیو بی بی سی فارسی
آدينه 12 خرداد 1385 (2 ژوئن 2006)

منظرپور: در حاليكه هنوز از جزئيات مجموعه مشوقهاي پيش بيني شده در پيشنهاد گروه 1+5، رسماً اطلاعاتي منتشر نشده، اما، پيشنهاد امريكا براي پيوستن به سه كشورمذاكره كننده با ايران، ازبخشهاي مهم آن پيشنهاد تلقي مي شود. كورش زعيم، تحليلگر سياسي و عضو شوراي مركزي جبهه ملي ايران اعتقاد دارد پذيرش اين طرح تامين كننده منافع ملي ايران خواهد بود.

زعيم: از امتيازاتي كه بنظر مي رسد در برابر تعليق غني سازي به ايران پيشنهاد شود، احتمالاً يكي كمك به احداث نيروگاههاي آب سبك، يكي تشكيل كنسرسيوم در خارج از كشور، احتمالاً در روسيه، است براي غني سازي، و بالاخره مذاكره مستقيم با امريكا و امتيازها و مشوق هايي اقتصادي از سوي امريكا خواهد بود.

البته دراحداث نيروگاههاي آب سبك ما كمك مي خواهيم. اينها همين پروژه هايي هستند كه از سي سال پيش دردست اجرا داريم و چيز نوي نيست. ما اگرمنبع سوختمان تامين باشد و تضمين باشد، آنهم در داخل توليد شود، نيازي به نيروگاههاي آب سنگين نداريم، مگر فقط درابعاد آزمايشگاهي براي پژوهش و آموزش.

كنسرسيوم براي توليد سوخت اتمي در روسيه هم بي معني است. ايران نمي تواند آن را بپذيرد، زيرا كشور از گسترش و پيشرفت در تكنولوژي و تجهيزات هسته اي محروم خواهد ماند، و تازه بايد سوخت خودرا از كنسرسيوم بخرد كه اكثر سهامش مال كشورهاي خارجي است، و بايد سود هنگفتي بشركاي خارجي برساند فقط براي تامين سوخت نيروگاهها، بدون اينكه منافعي اقتصادي از آن در داخل داشته باشد. ولي آنچه كه ما پيشنهاد كرديم، پارسال، و روي آن هم بسيار تاكيد كرديم، ايجاد كنسرسيوم در داخل كشور است كه كشورها و شركتهاي خارجي حتا اكثريت سهام را داشته باشند و كاملاً كنترل كنند فعاليتهاي غني سازي و فعاليتهاي نيروگاهي را و سودشان را هم ببرند. اگر در اينجا ايران به آنها سود بسيار مي رساند، لااقل، پيشرفت و گسترش دانش و تكنولوژي و فعاليت اقتصادي آن در ايران انجام خواهد گرفت.

البته ما هنوز ازامتيازهاي اقتصادي كه امريكا در نظر دارد خبر نداريم. هرچه باشد به نفع ايران است، ولي آنچه از همه اين امتيازها مهمتر است، تضمين مذاكره مستقيم با امريكاست. ما ربع قرن است تحت تحريم هستيم. تحريم هم بيشتر بخاطر روابط تيره ما با امريكاست. در اين مدت ازهمه كشورهايي كه هم تراز يا پايين تر ازما بودند، ازنظر توسعه اقتصادي، سياسي و اجتماعي عقب مانده ايم. كره جنوبي همزمان با ما به توسعه اقتصادي پرداخت و اكنون چيزي نمانده كه به جُرگه هشت كشورتوسعه يافته جهان بپيوند، بدون درآمدي كه ماداريم. امارات از يك بيابان خالي با پول ومغز ايراني بيكي از مدرنترين و مهمترين مراكز بازرگاني جهان تبديل شده، و درعوض ما فقيرتر و عقب افتاده تر شده ايم. ما بالاخره بايد به اين انزوا پايان بدهيم.

پذيرش تعليق بمنظور مذاكره، كار خردمندانه و مثبتي است، بويژه حالا كه براي خوراك داخلي ثابت كرده اند ايران مي تواند غني سازي كند. مردم از اين استقبال خواهند كرد. پذيرش پيشنهاد نشان مي دهد كه سرانجام جمهوري اسلامي مايل به بازگشت به جامعه جهاني است. البته، شمار اندكي مخالفت خواهند كرد و درروزنامه هايشان سروصدا راه خواهند انداخت.اينها كساني هستند كه دورتر از نوك بيني شان نمي توانند ببينند.


منظرپور: صرفنظر از مشوق ها، تعليق چه هزينه هايي براي جمهوري اسلامي در بر خواهد داشت، مانند ضربه به وجه جمهوري اسلامي؟ آيا باعث محبوبيت در برابر طبقه متوسط، بازار و صنايع نخواهد شد؟ طبعات نپذيرفتن پيشنهاد مذاكره چه خواهد بود؟

زعيم: مذاكره با امريكا، همه مردم را اميدوار خواهد كرد، از بازاري و صنعتگر گرفته تا دانشگاهي و دانشجو و كارگر. در هر حال، مذاكره معناي پذيرش همه شرايط طرف مقابل را ندارد، بلكه يك داد و ستد است و چانه زني صورت ميگيرد. در مذاكره مستقيم، خيلي امتيازهايي را مي توان گرفت كه اكنون امكان ناپذير بنظر مي رسد.

با وجود اينكه،عدم پذيرش اين پيشنهاد، حتا چين و روسيه را هم كه با تحريم مخالف بوده اند، از رفتار ايران روسياه خواهند كرد و دوباره به جرگه مخالفان خواهند پيوست، طبعات نپذيرفتن بيش از اين است كه چين و روسيه از ما روي بگردانند. تحريمهاي كمر شكن را ميتوانيم انتظار داشته باشيم. افزون برآن، لازم نيست به ايران حمله كنند يابمب اتمي منفجر كنند، اين توطئه هاي مرزي براي بي ثبات كردن دولت مركزي و فعال سازي عمليات تروريستي توسط گروههايي كه توسط غرب پشتيباني مي شوند، همه ايجاد آشوب در كشور خواهد كرد.

از سوي ديگر، نااميدي مردم از آينده بيشتر خواهد شد، استيصال از بي خِرَدي درمان ناپذير جمهوري اسلامي، فكر مي كنم منجر به تظاهرات گسترده خياباني شود، نافرماني مدني ممكن است پشت سر آن بيايد و مركز تصميم گيري و قدرت در جمهوري اسلامي شايد پاره پاره گردد.
-0-

نسخه‌ی چاپی ارسال اين مطلب به دوستان

---

---