شکل زندگی در ۵۰ سال آینده

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook

Twitter

Google

Yahoo

Delicious

بالاترین

دنباله

[2019-02-15]   [ ]

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، شاید بد نباشد کمی به عقب برگردیم مثلا به کودکی‌ها. آن وقت‌ها به نظر شما آینده چه شکلی بود؟ زندگی ۲۰ سالگی تان چه قدر با زندگی ۴۰ سالگی تان فرق داشت؟ در این سال‌ها چیزهای زیادی تغییر کرده است شاید تغییرهای آن چنانی و چشمگیری نبوده باشد اما برای بهتر شدن و ساده تر شدن زندگی همه ما کاملا محسوس بوده است، از فناوری‌های ارتباطی گرفته تا فناوری‌هایی که در وسایل منزل از آن‌ها استفاده می‌کنیم. اما سوال این جاست که مثلا ۵۰ سال آینده دنیا چقدر تغییر می‌کند؟ سرعت تغییرها چقدر است و چه حوزه‌هایی را شامل می‌شود؟ فناوری‌های جدیدی که احتمالا زندگی ما را فرا می‌گیرند چه چیزهایی هستند و قرار است به کدام یک از نیازها و دغدغه‌های ما پاسخ بدهند؟ سوالات بی شماری که هم نگران کننده است و هم کنجکاوی آدم را قلقلک می‌دهد. یک جوری که آدم هم دوست دارد زنده باشد و ۵۰ سال آینده را ببیند و هم می‌ترسد یک روزی دلش برای همین دنیای فعلی تنگ شود و بگوید یادش به خیر قدیم‌ها چنین بود و چنان. در این مطلب نگاهی به سال‌های پیش رو داریم جایی در حدود ۵۰ سال آینده. کدام فناوری‌ها با زندگی مان گره خورده است و چه شغل‌هایی کم رنگ شده اند؟

کشاورزی در دنیای صفر و یک

مهندسی کشاورزی هم اکنون، اغلب مربوط به روش‌های بهره وری بیشتر خاک و اصلاح نباتات و آفت کش‌ها و تمام عملیات مشابه این‌ها می‌شود. اما در آینده ای نه چندان دور با فناوری‌های جدید کاملا متحول خواهد شد؛ فناوری‌هایی مثل روباتیک و الکترونیک و حتی فناوری‌های فضایی. در برداشت دستی محصول یا برداشت سنتی با تراکتور اشکالات زیادی پیش می‌آید که اگر سیستم رایانه ای جایگزین آن‌ها شود بسیاری از این موارد از بین می‌رود. مثلا تراکتوری را در نظر بگیرید که به GPS مجهز شده است و می‌تواند از فناوری‌های نقشه نگاری استفاده کند، در چنین حالتی می‌توان دقیقا مشخص کرد محصول کدام قسمت‌های زمین برداشت شده و کجا دست نخورده باقی مانده است. با این روش خطای چشم و فراموشی، باعث عبور مجدد تراکتور از آن نقطه زمین نمی شود که مزیت آن فرسوده نشدن خاک و صرفه جویی در زمان است. تراکتور GPS دار می‌تواند جلوی هدر رفتن بذر هنگام بذرپاشی را بگیرد و همین طور در مصرف سوخت صرفه جویی کند و به کشاورز این اطمینان را بدهد که در تمام قسمت‌های مورد نیاز زمین، کوددهی انجام شده است. سنسورهای اندازه گیری قابل نصب در خاک می‌تواند اطلاعات ارزشمندی درباره هر منطقه از زمین به مهندسان کشاورزی بدهد، داده‌هایی مثل رطوبت خاک، دما و املاح کمک می‌کند تا باروری زمین بیشتر شود و محصولات کمتری دچار سرمازدگی یا کمبود آب و مشکلاتی از این دست شود. در ۵۰ سال آینده جمعیت جهان حدود ۱۰تا۱۲ میلیارد نفر شده است. این جمعیت زیاد نیاز به غذای بیشتری دارد و برای این که بهره وری زمین‌های کشاورزی و محصولات بیشتر شود اصلاح ژنتیک نقش مهم و حیاتی را دارد. نرخ بهره وری با اصلاح ژنتیک حدود ۱,۷ درصد خواهد شد در حالی که برای این که تولید با نیاز مردم همخوانی داشته باشد این نرخ باید به ۲.۴ درصد برسد.یکی از راه‌های دیگر افزایش توانمندی فتوسنتز است، با این روش‌ها می‌شود از سطح معینی از زمین محصول بیشتری برداشت کرد و نیاز به علف کش و آفت کش را هم کاهش داد. از نتایج مثبت اصلاح ژنتیکی گیاهان می‌شود به نمونه اصلاحی که روی میوه انبه در آمریکا انجام شد اشاره کرد. به دلیل وجود ویروس «لکه حلقوی» از سال ۱۹۸۰ انبه در بعضی مزارع آمریکا قابل کشت نبود ولی با اصلاح ژنتیک، کاشت و پرورش این میوه با موفقیت انجام شد و این تنها یک نمونه از نتایج مثبت «ارگانیسم‌های مهندسی شده ژنتیکی» یا GMO است که ما آن را با عنوان «تراریخته» می‌شناسیم.

با ذهن، رایانه‌ها را کنترل کنید

«ری کورزول» متخصص رایانه آمریکایی عقیده دارد که رایانه‌های آینده چنان پیشرفته اند که رقیب و هماوردی جدی برای خرد و هوش بشری خواهند بود. او هم همراه با بقیه مهندسان رایانه پیش بینی می‌کند که رایانه‌های آینده به جای ابزارهای امروزی با فکر و ذهن انسان کنترل خواهند شد.البته این پدیده ای دور از ذهن نیست وقتی بدانید که هم اکنون و در عصر حاضر، دستگاه‌های رابط مغز و رایانه وجود دارد و افراد معلول می‌توانند بعضی از فرمان‌های مغزی خود را به کمک این رابط به مرحله اجرا در بیاورند. روبات متصل شده به این رابط به آن‌ها کمک می‌کند مثلا دست خود یا ویلچرشان را به سمتی مشخص حرکت دهند یا فکرشان به شکل متن روی صفحه مانیتور نقش ببندد. هم اکنون استیون‌هاوکینگ فیزیکدان معروف از این فناوری استفاده می‌کند.

بیت کوین قرضی می‌خوام، دو ماهه پس می‌دم

در سال ۲۰۰۸، جرقه یک انفجار بزرگ در سیستم مالی جهان زده شد. «ساتوشی ناکاموتو» مقاله ای را منتشر کرد که در آن از ساخت پروتکلی برای پول دیجیتال به اسم «بیت کوین» خبرداد. بیت کوین روی یک پایگاه داده غیرمتمرکز به اسم «بلاک چین» فعالیت می‌کند. در جهان امروز بیش از ۸۰ درصد امور روزمره ما به شرکت‌ها و سازمان‌های واسطه وابسته است. وقتی شما در بانکی حساب باز می‌کنید یا وارد ایمیل شخصی خود می‌شوید، در حقیقت از سازمان‌های واسطه کمک گرفته اید. بیت کوین بدون نیاز به ثبت نام یا شرکت‌های واسطه می‌تواند تراکنش‌ها را خیلی سریع و راحت انجام دهد. امروزه فروشگاه‌های بزرگ اینترنتی جهان مثل آمازون قابلیت خرید با بیت کوین را فراهم کرده اند. بیت کوین همچنین باعث ایجاد کسب و کارهای فراوانی شده است. متخصصان این حوزه پیش بینی می‌کنند که در سال‌های آینده ارزش و فراگیری ارزهای مجازی از پول‌هایی که امروز دست به دست می‌کنیم بیشتر است و بسیاری از خرید و فروش‌ها و سرمایه گذاری‌ها با بیت کوین و ارزهایی شبیه به آن انجام خواهد شد؛ واحد مالی مشترک برای تمام جهان که در کیف پول‌های دیجیتال نگهداری می‌شود و این روزها هم بازارش حسابی داغ است.

حمل و نقل به یک فضای فانتزی تبدیل می‌شود

«ایلان ماسک» مدیر موسسه‌های «تسلا» و «اسپیس ایکس» است؛ مهندسی خلاق با ایده‌های نوآورانه و حیرت انگیز در فناوری. او مدت‌هاست به طور جدی روی پروژه «هایپر لوپ» تمرکز دارد. در این شیوه جدید حمل و نقل، مسافران درون محفظه ای لوله مانند قرار می‌گیرند و با سرعتی حدود ۸۰۰ تا ۱۲۲۰ کیلومتر بر ساعت، از داخل تونل‌هایی خاص عبور می‌کنند. با چنین سرعتی می‌توان مسافت‌های طولانی را در کمترین زمان ممکن و بدون کوچک ترین وقفه ای طی کرد. در این جا دیگر مفاهیمی همچون ترافیک، تصادف، شرایط نامساعد جوی مثل بارندگی و لغزندگی برای تان معنی نخواهند داشت. او و همکارانش می‌خواهند این فناوری را تا سال‌های آینده همگانی کنند به طوری که هزینه زیادی هم نداشته باشد. احتمالا یکی از روش‌های رایج حمل و نقل در سال‌های آینده‌هایپرلوپ خواهد بود.استفاده مجدد از یک موشک می‌تواند یکی از عوامل تاثیرگذار و تسهیل کننده در دستیابی به فضا باشد. چرا که هزینه‌های ساخت یک موشک بسیار بالاست و از این طریق می‌توان تا حد زیادی در هزینه‌ها صرفه جویی کرد. شرکت اسپیس ایکس به عنوان پیشگامان عرصه، گام‌های ارزشمندی را در این زمینه برداشته است و به تازگی توانست راکت استفاده شده «فالکون ۹» را با موفقیت مورد تست قرار دهد. آیزاک اسیموف نویسنده کتاب‌های علمی تخیلی، سال ۲۰۱۴ را سالی با ماشین‌های پرنده توصیف کرده بود. اگرچه فناوری ماشین‌های پرنده در دسترس است اما توسعه نیافته و فراگیر نشده است. خودروهای برقی بدون راننده و هوشمند فعلا روی بورس هستند و تا ۵۰ سال آینده خودروهای هوشمند آن قدر پیشرفت می‌کنند که دیگر نه باعث آلودگی هوا شوند و نه نیازی به سوخت‌های گران قیمت داشته باشند.

فناوری را بپوش

قبلا تنها راه اتصال به اینترنت فقط رایانه‌های رومیزی بزرگ و جا گیری بودند که با مودم و خط تلفن ثابت به اینترنت متصل می‌شدند اما کم کم دستگاه‌های زیادی به اینترنت وصل شدند. از گوشی‌های کوچک گرفته تا ساعت‌های مچی سامسونگ و اپل و در آینده خواهیم دید که وسایل بسیار دیگری هم به این مجموعه می‌پیوندند. داده‌ها و اطلاعات در دنیای مدرن بیش از هرچیز ارزش می‌یابد، اما اطلاعات و اینترنت اشیا دقیقا به چه دردی می‌خورند؟ ورزشکاری را مجسم کنید که بعد از تمرین سخت و مصرف مواد غذایی طبق برنامه، اطلاعات مربوط به سوخت و ساز بدنش و میزان ورزشی را که انجام داده مورد بررسی قرار بگیرد و به این ترتیب بتواند هر روز توانایی خودش را ارتقا دهد. یا این که اجاق گازی را در نظر بگیرید که برای زمانی مشخص خودش شروع به کار کند و بعد از این که غذا پخته شد شما بتوانید با گوشی همراهتان که با اینترنت به اجاق متصل است آن را خاموش کنید. پیش ‌بینی می‌‌شود این بازار بزرگ به زودی با انواع لوازم خانگی هوشمند و متصل به اینترنت اشیا پر شود. از لامپ و قفل در تا یخچال و گلدان‌های خانه به زودی رشد گسترده‌ای در این بازار خواهند داشت.ابزارهای پوشیدنی هم بخش مهمی از اینترنت اشیا خواهند بود، لباس و کفش شما در آینده اینترنت دار خواهند شد و هر کدام قابلیت‌هایی خواهند یافت که شاید هم اکنون فکرش را هم نکنیم. تنظیم دمای بدن و کمک به سلامتی شاید بخشی از لباس‌های هوشمند و گجت‌های آینده باشد. هم اکنون عینک گوگل و مچ بندهای سلامتی نمونه‌های اولیه و ساده ای از اینترنت اشیا هستند. ۵۰ سال دیگر ما قادر خواهیم بود داده‌ها را از این پوشیدنی‌ها جابه جا کنیم. دیگر مهم نیست که چه چیزی می‌پوشیم، رایانه‌های هوشمند، با هرآن چه که می‌پوشیم درگیر خواهند بود.

هرچه بخواهید چاپگر سه بعدی می‌سازد

پرینتر سه بعدی، فناوری‌ است که اجازه طراحی اشیا با استفاده از نرم افزار و سپس ساخت آن را با استفاده از روش لایه‌ بندی می‌‌دهد. این یک فرایند نمونه ‌سازی است که در آن یک شیء واقعی از یک مدل سه بعدی دیجیتالی تولید می‌شود که می‌تواند اسکن تصاویر سه بعدی، طراحی رایانه ‌ای یا صرفاً یک تصویر دانلود شده از اینترنت باشد. معمولاً درباره پرینت سه بعدی این طور گفته می‌ شود که هر چیز را که می‌توان رسم کرد، می‌توان تولید کرد.

یکی از مهم‌ترین کاربردهای پرینتر سه بعدی در صنعت پزشکی است. به عنوان مثال «لارنس بوناسر» دانشیار مهندسی پزشکی و همکارانش با کمک پزشکان دانشگاه «ویل کرنل» در آمریکا تلاش کردند تا یک گوش مصنوعی با کمک چاپ سه بعدی بسازند. در سال‌های آینده جراحان می‌‌توانند با پرینتر سه بعدی ماکت بخش‌هایی از بدن بیمار خود را که نیاز به عمل دارد تولید کنند. تقریباً امکان ساخت همه چیز با کمک پرینترهای سه بعدی وجود دارد؛ از قطعات صنعت هوا فضا گرفته تا اسباب بازی. حتی می‌توان از پرینترهای سه بعدی برای جواهرات، طراحی مد، معماری، هنر و طراحی داخلی استفاده کرد.

نسخه‌ی چاپی ارسال اين مطلب به دوستان

---

---