Iranian Futurist

مقاله آقای احمدی تحت عنوان همپای هم ؛ در راهی یگانه را دیدم و حیفم آمد با نگاهی‌ هر چند مختصر از کنارش بگذرم واین نه از آنجهت است که خدای نا کرده سری ستیز با ایشان دارم، بلکه به این دلیل که به نظر میرسد ایشان با این استیلا نامه به داد خواهی بر خاسته اند.

اولا روشن نیست که مورد خطاب آقای فریدون احمدی در اینجا کی‌ یا کیانند ، گر‌ چه در پایان به شناوران خانه خرد اشاره می‌کنند، لکن ظاهرا این اشاره اندرزی همگانی است تا خطاب گرانه.آنچه که روشن نیست اینستکه اگر ایشان حق حیات و حضور سیاسی را برای خود و سایرین، در همه حال، امری درست ارزیابی می‌کنند، چرا خود را به محکمه کشانده اند. مگر اینکه تصور ایشان این باشد که که حضور فردایشان باردارنقشی آنچنان تعیین کننده و حیاتی

در عرصه سیاسی و ایران میباشد که توضیح چرائی شرکت ایشان در کنفرانس‌هایی‌ نظیر کنفرانس بلژیک و یا استکهلم را امری ضروری میکند . دراینصورت پیام من اینستکه همه سیاسیون ایرانی‌ که دچار چنین توهمی هستند حتما از زنگ تفریح و یا مرخصی کوتاه استفاده کنند.

دوم اینکه ، تحلیل‌ها و یا تقسیم بندی‌های سطوح مختلفی‌ که ایشان در ارزیابی از وضع اپوزیسیون خارج از کشور تقریر کرده‌اند، آنچنان کلیشه يی و فراوان مصرفی است که اگر حمل بر بی‌ ادبی‌ نباشد، بسیار بد رنگ شده‌اند. از شازده امیدوار، که تازه زبان سیاسی روز را آموخته، گرفته تا باز نشستگان سیاسی از این نوع انشاء نویسی‌ها فراوان دارند. و من به همین کوتاه بسنده می‌کنم.

اما آنچه که برای من از جذابیت بیشتری بر خوردار بود، باب نصایح این متن بود.

یکم اینکه ، کشور ما ، بنا‌ بر آنچه که درتاریخ به ثبت رسیده اش باقی است تاریخی
سراسر پر حادثه وسر نوشت ساز داشته است. ۳۳ سال گذشته هم هر روزش ، سر نوشت ساز بوده است. بنا‌ بر این ، سخن از اینکه امروز نقطه عطفی در زندگی‌ سیاسی به وجود آمده است کمی‌ قدیمی‌ است.

دوم، هشدار اینکه خطر بحران حاد زیاد است ؛ احتمال فرو پاشی اجتماعی فراوان است ( البته من نفهمیدم منظور از فرو پاشی اجتماعی احتمال سقوط رژیم ، بد تر شدن اخلاق جامعه و یا اشتقاق کشور است )؛ زنگ خطر حمله نظامی بلند است و پیش بینی‌‌هایی‌ اینچنینی ، به گمان من بیشتر اسپکولاسیون(گمانه زنی) در بازار بورس وال استریت نیو یورک را به یاد میاورد تا باز بینی‌ مشگلات و امراضی که گریبان ایران و اپوزیسیون را سخت میفشارد . چه که همه این قوافی همه زمان میتواند بشود و یا نشود. این نوع ارزیابی ها من رابه یاد مذهبیونی میاندازد که میگویند برای مریض دعا کنید تاشاید شفا یابد. بعد هم مریض اگر خوب بشود می‌گویند، دعای ما بود که شفایش داد، واگر بمیرد میگویند حکمت خداوندی بود. پیشگويی ها و نهایتاً آینده نگری و راهنمایی‌‌های آقای احمدی هم بر این روال است.

سوم و اخر، چه باید کردی است که آقای احمدی در نظر دارند. حکم این است که اگر به سیاق ایشان عمل شود و در کنفرانس ها، و همراه با هر کس که ادعا کرد اپوزیسیون است و می‌گوید نظام بد است همکاری مشترکی بر اساس تفاهم متقابل آغاز کرد ، از تاریخ گسسته و به مدرنیت و تجدد سیاسی رسیده است . وگرنه شناور خرد خانگی است. احتمالا، منظور ایشان از خرد خانگی ، برگردان ادیبانه حرفهای خاله زنکی معروف در زبان فارسی که البته بر گردن زیبائی است. ولی‌ اینکه آیا حرف درستی‌ است یا نه‌، بحثی‌ دیگر است.

به گمان من گرفتاری اساسی‌ اپوزیسیون چپ ایران اینستکه از شکم حزب توده‌، و با شناسنامه و پرچم سرخ زاییده شد. و اینگونه شد که زبانش و نگاهش از همان آغاز ایدئولوژیک گشت بی‌ آنکه خمیر مایه لازم ، یعنی‌ تجربه سیاسی ضروری برای جذب و هضم این نوع نگرش را یافته باشد. شاید اگر حزب توده یی نبود ، این اپوزیسیون از مداری اجتماعی - فرهنگی عبور می‌کرد تا ریشه اندیشه اش مایه یی آزاد تر، مدارا گر‌ تر، انسانی‌ تر و بالاخره با گذشت تر به خود میگرفت، تا مثل امروز در پس هر واقعه ای دنبال گناهکار ندود.
همه این حرفهارا گفتم تا سر اخر بگویم، آقای فریدون احمدی ، به نظر من شما هیچ گناهی نکردی، و نمیکنی اگر در هر کنفرانسی که خواستی‌ شرکت کنی‌ .این حق مسلم شما و هر کس دیگری است که آن کند که مییابد. این ذهنیت شسته وتذهیب گرای اپوزیسون چپ ایرانی است که تصور میکند اخلاق سیاسی ضرورتا جزيی لاینفک از خصوصیات پیشرو است. در حالی که این امر ، یعنی همرنگی را فقط در قلمرو ایدلوژیکی میتوان یافت.انهم به خاطر بافت یکدست و صیقل یافته اش.

لکن آنجايی مبالغه کرده اید که نا فرمانی و سرپیچی ازجمعبندی وانتخاب فردی خویش را خردی خاله زنکانه دانسته اید. البته اینگونه نگرش ها هیچ جای تعجبی برای من نیست. من نیک میدانم که فرهنگ و سنت رخنه ای قوی تر از آن دارند که به این اسانی ها دست از سر ادمها بر دارند.سنتی که هر چیز را وحی ،هر وحی را منذل وهرکلام را آخرمیکند.

سرآخرتر اینکه به باورمن هیچ راهی یگانه برای همگان نیست مگر اینکه به مشیت الهی لبیک گفته باشید.

کیومرٍث صابغی 13 ماه مارس 2012

Iranian Futurist		Ayandeh-Negar
Welcome To Future		Tomorow is built today

	در باره ما	تماس با ما	خبرهای علمی	احزاب مدرن	هنر و ادبیات	ستون آزاد	محیط زیست	حقوق بشر	محیط زیست	صفحه‌ی نخست
	آرشیو	اندیشمندان آینده‌نگر	تاریخ از دیدگاه نو	انسان گلوبال	دموکراسی دیجیتال	دانش نو	اقتصاد فراصنعتی	آینده‌نگری و سیاست	تکنولوژی	از سایت‌های دیگر