Iranian Futurist

"آموس اوری" دانشمندي است كه به طور علمی نشان داد امکان سفر در زمان وجود دارد. اکنون دانش نظری لازم وجود دارد و مي‎توان تاکید كردد ساخت ماشین زمان به طور نظری ممکن است.

ساختار ریاضی این کشف، در آخرین شماره مجله علمی "تفسیر فیزیک" منتشر شد. آموس اوری پروفسور دانشگاه تکنولوژی اسرايیل، به کمک مدلی ریاضی امکان سفر در زمان را ثابت کرد. نتیجه گیری اصلی اوری چنین است که "برای ساخت ماشین زمان که مناسب چنین سفری باشد، نیاز به نیروی گرانشی عظیمی است".

این دانشمند در طرح خود از نتیجه تحقیقات "کورت گدل" در سال 1949 استفاده می کند که طبق آن نظریه نسبیت وجود مدل های مختلف فضا و زمان را مفروض دارد.

طبق محاسبات اوری، در صورتی که به ساختار کج (دارای انحراف) فضا-زمان شکل حلقه و یا قیف داده شود، امکان سفر به گذشته بدست می آید. در عین حال در هر دور جدید از این ساختار متمرکز، انسان بیشتر وارد عمق زمان می شود.

اما برای ساخت ماشین مناسب جهت انجام چنین سفری، نیاز به نیروی عظیم گرانشی است. چنین فرض می شود که این نیروها در نزدیک حفره های سیاه وجود دارند. برای اولین بار در قرن 18-ام درباره حفره های سیاه صحبت شد. "پی یر سیمون لاپلاس" گفت که اجسام فضایی نامرئی ای وجود دارند که نیروی گرانشی در آنها تا حدی بالاست که هیچ اشعه نوری از آنها منعکس نمی شود. برای اینکه اشعه از یک چنین جسم فضایی منعکس شود، باید سرعتی بیش از سرعت نور داشته باشد. در قرن بیستم دانشمندان این را مطرح کردند که گذشتن از سرعت نور غیر ممکن است.

مرز حفره های سیاه را "افق رویدادها" می نامند. هر جسمی که به آن برسد، به عمق حفره کشیده می شود و این در حالیست که از خارج دیده نمی شود که چه چیزی در داخل حفره رخ می دهد.

چنین مفروض است که قوانین فیزیکی در اعماق حفره سیاه عمل نمی کنند و مختصات فضا و زمان، جای خود را عوض می کنند و سفر در فضا تبدیل به سفر در زمان می شود.

در ضمن، علیرغم اهمیت محاسبات اوری، هنوز زود است که آرزوی سفر در زمان را داشت. این دانشمند اعتراف می کند که مدل ریاضی وی را از نظر فنی فعلاً نمی توان عملی کرد.

در عین حال وی تاکید می کند که روند توسعه فناوری ها به قدری سریع است که هیچکس نمی تواند بگوید پس از چند ده سال ديگر بشر از چه امکاناتی برخوردار خواهد بود.

در مجموع، امکان سفر در زمان توسط آلبرت اینشتین توسط نظریه نسبیت پیشگویی شده بود. این دانشمند تایید می کرد که اجسام دارای جرم بزرگ فضا-زمان را منحرف می کنند و زمان اجسامی که با سرعتی کمتر از سرعت نور حرکت می کنند، آرام و کند می شود. بدین ترتیب، برای ما سفر برخی از ذرات در فضای کیهانی هزاران سال به طول می انجامد، در صورتی که برای خود ذرات تنها چند دقیقه وقت می گیرد.

گرانش سبب منحرف ساختن فضا-زمان است: در نزدیکی اجسام سنگین اجسام کوچکتر در مسیری دارای انحراف پیرامون آن ها به گردش در می آیند. خطوط منحرف فضا-زمان می توانند بسته شده و به شکل مدار در آیند که با حرکت روی آنها، جسم به طور حتم با گذشته خود ملاقات می کند.

ایده سفر در زمان مدت بسیاری است كه فکر بشر را به خود مشغول كرده است. درباره این موضوع، تعداد بسیاری آثار علمی-تخیلی وجود دارند. اما تا کنون معلوم نشده است که آیا تحقق سفر در زمان عملاً ممکن است و یا این تنها احتمالی نظری است.

از آنجایی که تا کنون هیچکس ثابت نکرده که سفر در زمان غیر ممکن است (در حالی که پایه های نظری درباره ممکن بودن جابجایی در زمان پدیدار شده اند)، بطور بالقوه شانس این که فردی بتواند به گذشته بازگشته و یا آینده را ببیند، همچنان وجود دارد.

منبع: http://pe.rian.ru/science/20070811/70978430.html

Iranian Futurist		Ayandeh-Negar
Welcome To Future		Tomorow is built today

	در باره ما	تماس با ما	خبرهای علمی	احزاب مدرن	هنر و ادبیات	ستون آزاد	محیط زیست	حقوق بشر	محیط زیست	صفحه‌ی نخست
	آرشیو	اندیشمندان آینده‌نگر	تاریخ از دیدگاه نو	انسان گلوبال	دموکراسی دیجیتال	دانش نو	اقتصاد فراصنعتی	آینده‌نگری و سیاست	تکنولوژی	از سایت‌های دیگر